мурымаш

мурымаш

Г.: мырымаш

сущ. от мураш

1. пение

Тунамак куштымаш, мурымаш тӱҥале. [/i]В. Дмитриев.[/i] Тотчас же начались пляска, пение.

Спектакль деч посна ме мурымашым, куштымашым, модмашым ыштена. [/i]М. Шкетан.[/i] Кроме спектакля мы устраиваем пение, пляски и игры.

2. звон, шум, скрип чего-л.

Пылыш мурымаш звон в ушах;

кӱвар мурымаш скрип пола;

чодыра мурымаш шум леса.